Strabisme (Scheelzien)

Strabisme, ook wel loensen of scheelzien genoemd, beschrijft een toestand waarin de ogen niet goed op elkaar zijn afgestemd bij het kijken naar een voorwerp.

Contactlenzen en brillen kan strabisme corrigeren, maar het is noodzakelijk om te weten wat voor soort strabisme het is. Een oftalmoloog of opticien kan uitzoeken welke vorm van strabisme je hebt bij een uitgebreid oogonderzoek.

Lees ons medisch rapport over strabisme, uitgelegd door de oftalmoloog Dr. Maja Mineva.

De medische verklaring van strabisme

Strabisme is een ziekte waarbij de visuele as van een van de ogen afwijkt van het vaste voorwerp. In dit geval is het binoculaire zicht sterk aangetast.

De bewegingen van de oogbol bestaan uit zes torsiespieren. Om de kijkrichting goed te coördineren moeten alle torsiespieren volledig synchroon werken. Verschillende factoren – genetische, refractieve anomalieën, anatomische veranderingen in de banen, veranderingen in spieren en ligamenten – kunnen allemaal een gebrek aan harmonieuze werking tussen de spieren die het oog besturen veroorzaken.

Afhankelijk van de richting van de afwijking van het oog, kan strabisme zijn:

• Convergent (strabismusconvergentie, esotropie) – het oog wijkt naar binnen
• Afwijkend (strabisme divergentie, exotropie) – het oog wijkt naar buiten.

Het algoritme voor het diagnosticeren van kinderen met een vermoeden van strabisme omvat het afnemen van een geschiedenis van hun ouders, het onderzoeken van de gezichtsscherpte, de oogbewegingen van de oogbollen, de opaciteit van de ogen, het meten van de afwijkingshoek, prismatische tests en meer. De behandeling van strabisme ontwikkelt zich en maakt verschillende periodes door.

De huidige trends vragen om een alomvattende aanpak die een combinatie is van conservatieve (optische en pleopische behandeling) en operatieve methoden. Het doel van optische correctie (bril of contactlenzen) is om de helderheid van de waargenomen beelden te verbeteren.